ورجاوند.... 

با کمال مسرت تاسیس "تلویزیون طبی چراغ" را به مثابه نخستین رسانۀ اختصاصی صحی و بستر پخش و نشر فرازهای جدید و انکشاف روز افزون گسترۀ طبابت به شما نوید میدهیم.

باورمندیم با حضور در مراسم گشایش این رسانۀ نوپا بر شکوه محفل و ممنونیت ما خواهند افزود. با سپاس فراوان.

مؤسسه تحصیلات عالی طبی چراغ

هنگام پذیرایی: یکشنبه، ۲۰ حوت ۱۳۹۶ ساعت ۱۰ قبل از ظهر

جای پذیرایی: سالون کنفرانس موسسه تحصیلات عالی طبی چراغ، چهارراهی سلیم کاروان، قلعه فتح الله، کابل

شماره تماس: 0786441005

ښاغلی/ اغلی........! 

په  ډېرې خوشۍ سره تاسو ته زیری درکوو چې د لومړي ځل لپاره د څراغ اختصاصي روغتیایې تلویزیون د صحي پرمختللو د نویو مالوماتو په خپرولو سره پیل کوي.

باور لرو چې د دې نوې رسنۍ د پرانیست غونډې په مراسمو کې پخپل ګډون سره زموږ محفل ته لاښکلا ور وبښی.

په خورا درنښت

دڅراغ دلوړو زده کړو موسسه

د بلنې نیټه: یکشنبه  ۲۰ د کب ۱۳۹۶ کال، ۱۰ بجې مخکې له غرمې

پته: د څراغ د لوړو زده کړو موسسې  دکنفرانس صالون، دسیلم کاروان څلورلارې، قلعه فتح الله خان، کابل

د اړیکې شمیره: 0786441005

ســیـــر تـــاریــخی مطـبـــوعـــات در افغانستــان

افغانستان در طول هزار سال گذشته پا به پای واقعات و حوادث جهانی پیش رفته است. گاهی این قدمها سرعت خود را طی نموده است و سرزمین ها را با قدرت حاکمه، به نفع خویش چرخانده، و گاهی هم مسیر را کندتر طی کرده است. با وجود آنهم مردمان این سرزمین تلاش کردند تا از کاروان تاریخ عقب نمانند.  در ساحه مطبوعات نیز این مرحله تکرار شده است. قبل از سلطنت امیرشیرعلی خان در          سال 1868م – اخبار و روزنامه های چاپی و جود نداشت. تمام اخبار دولت و واقعات روز از طرف جارچی ها(جهرچی) در جاده های عمومی، چته ها و در بازار ها، برای مردم اطلاع رسانی میکردند. و یا اینکه توسط ملا امامان در مساجد بعد از ختم نماز ارائه میشد. جارچی گری در کشور ما سابقه طولانی دارد اما اکنون از رونق افتاده است. در گذشته های دور، رویداد ها از یک محل به محل دیگر، توسط جارچی ویا پیغام رسان(پیک)، انتقال می یافت و گردش اطلاعات از سوی حاکمان برای مردم از این طریق انجام می شد. وسیله و امکانات جارچی در گذشته ها، دول، تبله وغیره بود و شخصی جارچی با زدن دول توجه همه را جلب می کرد و بعدآ موضوع را برای مردم روشن می ساخت. در عصر حاضر که ساینس و تکنالوژی به اوج خود رسیده است در بعضی شهر های افغانستان هنوز هم جارچی ها خبررسان اول هستند و مردم نیز بیشتر به آنها اعتماد دارند. مثلاً در ولایت باستانی بامیان.
نخستین نشـــریه در افغانستان:
سال 1253 خورشیدی همزمان با حکومت امیر شیرعلی خان را می‌توان سال تولد رسانه در افغانستان نامیددر این سال روزنامه  شمس‌النهار نخستین روزنامه ی بود که در آسمان روزنامه نگاری افغانستان در خشید وصدای آزادی بیان را بلند نمود.
از چاپ اولین نشریه در افعانستان حدود یک قرن و نیم می‌گذرد. در این دوره تاریخ مطبوعات این کشور چالش‌ها و کامیابی‌هایی را پشت سر گذاشته است. شمس النهار پس از در گذشت امیرشیرعلی خان دیگر به چاپ نرسید. بعد از گذشت چندین سال،  و در دوران حکومت امیرحبیب الله خان، دوران شکل گیری نوین مطبوعات در افغانستان نام گذاری شد. که دلیل اصلی این نامگذاری، در انتشار اولین نشریه مدرن و نوینِ تاریخ افغانستان یعنی (سراج الاخبار) میباشد. این نشریه هر 15 روز یکبار منتشر میشد و بیشتر از اندیشه های محمود طرزی در این نشریه استفاده میشد.  این نشریه بیشتر اصطلاحاتِ سیاسی و فرهنگی جدیدی را وارد جامعهِ افغانی کرد. و همین علت شد تا محمود طرزی را پدر ژرونالیزم افغانستان لقب دهند. تلاش هاي محمود طرزي نتايج بسياري را در پي داشت و بعد از سراج الاخبار نشريات جديدي، از ارشاد النسوان ( اولين مجله‌ي زنان افغانستان در دوران معاصر) ، سراج الاطفال، امان افغان، ستاره ی افغان، پشتون ژغ، انیس، اردو، اتحاد بغلان و بدر شروع به فعالیت نمودند.

رادیو در افغانستان:
با گذشت هر روز و علاقه کم و بیش مردم به این نشریه ها، نخستین بار در زمان شاه امان الله خان در سال 1926 م ، یک دستگاه فرستندهء رادیویی در شهر کابل به نشرات آغاز کرد. بدون شک رادیو و بعداً تلویزیون در کشورما، به سبب آن که بیشتر مردم از سواد محروم بوده اند. از موثرترین رسانه های گروهی به شمار می آیند. و همواره رسانه ها در کشور، در شکل گیری طرز تفکر های اجتماعی – سیاسی اهمیت زیادی داشته است. رادیو در افغانستان برای اولین بار در زمان امان الله خان و با نام رادیو کابل به فعالیت آغاز کرد. پس از سقوط حکومت امان الله خان نشرات رادیو کابل متوقف گردید. و سپس در سال 1951 و در دوره صدارت محمد هاشم خان، یک فرستندهء 50 کیلوات دوباره نصب شد و رادیو کابل نشراتش را از سر گرفت. و با گذشت زمان، در سال 1961 م، رادیو کابل به رادیو افغانستان تغیر نام داد. و با نصب فرستندهء 100 کیلواتی، امواج آن نه در تمام ساحات کشور قابل پخش بود بلکه در کشور های همسایه نیز قابل دریافت بود. اما فعالیت های رسمی آن در سال 1318 هجری که ریاست مطبوعات بوجود آمد شروع شد. و نام خبرگزاری افغانستان، آژانسِ باختر بود.
 شروع نشرات تلویزیون در کشور:
اولین شبکه ی تلویزیونی در افغانستان،(در زمان حکومت سردار محمد داود خان که فرستنده آن توسط کشور جاپان تهیه گردیده و در کوه آسمایی نصب شد آغاز به نشرات آزمایشی نمود) در سال 1357 هـ ج ش – تحت نام (تلویزیون خلق افغانستان) و در زمان نورمحمد ترکی، رئیس جمهور اسبق کشور، رسماً نشراتش را آغاز کرد. این شبکه پس از گشایش،  بیش از دو صد کارمند در مدت بیست و سه سال یگانه تلویزیون کشور بود و با سه ساعت نشرات در روز به فعالیت آغاز کرد. در آن زمان بیشتری مردم تلویزیون نداشتند و برای شهروندان کشور در بخش های از کابل تلویزیون نصب شده بود تا بتوانند برنامه های تلویزیون را ببینند.

با تسلط طالبان در افغانستان رسانه هاي افغانستان دچار يك ركود بي سابقه شدند. رسانه هايي مانند تلويزيون كه به طور كامل مورد بي توجهي قرار گرفتند و تنها يك راديو در افغانستان برنامه پخش مي كردکه صداي شريعت ناميده مي شد كه فقط چند ساعت برنامه بيشتر در روز نداشت و مهم ترين تريبون تبليغاتي طالبان به شمار مي رفت. نشريه‌ي رسمي طالبان شريعت نام داشت كه به صورت هفته نامه در كشور منتشر مي شد و در مناطق تحت نفوذ طالبان توزيع مي گردید.
برخي ديگر از نشريات قديمي كابل نيز در كابل به فعاليت خود ادامه مي دادند لكن به طور كلي مواضع و ديدگاه امارت اسلامي افغانستان را منعكس مي كردند. از جمله‌ي اين نشريات مي توان به نشريات هيواد و انيس در كابل و اتفاق اسلام در هرات اشاره كرد.
پس از سقوط رژیم طالبان، این یگانه تلویزیون در کشوربه نام تلویزیون ملی افغانستان به نشرات آغاز کرد. این شبکه اکنون از نگاه کیفیت و محتوا نسبت به سابق تغیری زیادی کرده است. و با برنامه های 24 ساعته، اکنون با بیشتر از 5 زبان، برنامه های خود را به جامعه تقدیم میکند. هفده سال پیش با آغاز دوره تازه  دموکراسی و آزادی بیان و آزادی رسانه‌ها، بر شمار رسانه‌ها در کشور افزوده شد. اکنون  نود و پنج تلویزیون در کشور فعالیت دارند که از سوی نهادهای پشتیبان رسانه‌ها و خبرنگاران، قدرت نخست در کشور شمرده می‌شود. گذشته رسانه ها در افغانستان، در سابق برای زمامداران فعالیت داشت و اما اکنون رسانه ها در کشور، صدا و تصویر مردم جنگ زدهِ افغانستان هستند.  شبکه های موسیقی، سینما، تعلیم و تربیت، فرهنگ، دین، و خبر، جزء نشرات اصلی و فعالیت های اصلی شبکه های کنونی در افغانستان هستند که بطور 24 ساعته و 12 ساعته، برنامه هایشان را برای مردم پخش و نشر میکنند. در کنار این رسانه های مردمی، شبکه ی تلویزیونی چراغ منحیث اولین شبکه ی طبی در افغانستان، امروز رسماً فعالیت خویش را آغاز میکند. خوشبختانه پس از شکست حکومت طالبان، و ایجاد نظام دموکرات و مردم سالار، در کشور عزیز ما افغانستان، زمینه آن فراهم شد تا مردم ، فرهنگ یان و نویسندگان با استفاده از حقی که قانون اساسی افغانستان، برایشان فراهم کرده بود. دست به ایجاد رسانه های همگانی، مانند رادیو، تلویزیون، روزنامه و رسانه های اجتماعی بزنند.
در این میان محترم پوهاند دوکتور چراغ علی چراغ بنیان گذار موسسه تحصیلات عالی طبی و شفاخانه چراغ . . .
از جمله اشخاصی است که دست به ایجاد پوهنتون، شفاخانه و یک شبکه تلویزیونی طبی برای اولین بار در افغانستان زده است. که هم اکنون دانشگاه طبی چراغ میزبان صدها محصلین و علاقمندان طب است. همچنان شفاخانه چراغ به طور 24 ساعته در خدمت مردم عزیز افغانستان میباشد.  تلویزیون طبی چرا غ نیز با پشتیبانی استاد چراغ، و با ابتکار و تلاش یک تیم مسلکی و کار فهم رسانه ی با توجه به ارزش های صحت و سلامتی مردم عزیز ما، امروز به همت همه ی همکاران بخش، زمان آن رسیده است که این شبکه مردمی افتتاح، و با طرح ریزی برنامه های مختلف طبی و صحی مشکلات زیادی صحی مردم را مرفوع سازد.

پکیج تصویری از استاد چراغ:  راجع به هدف ایجاد شبکه تلویزیونی چراغ چیست . . . صبحت میکند.